Vies!

Nu ik werk, heb ik vaker oppas aan huis. En toen zij tussen de middag met de kinderen het brood wilden opeten, bleek dat nog bevroren, dus het ging in de magnetron. En met die gedachte zag ik die avond mijn magnetron met andere ogen. Die van opa en oma.
Vies.
Heel vies.



Ik weet niet hoe het kan dat ik het niet gezien heb. Ik bak drie keer in de week brood met mijn combi. Zelfs ik doe soms dingen in de magnetron. En dat op zo'n vieze onderplaat.



Ik had er geen rust van. Ging het ding met schuurmiddel en schuurspons te lijf. Geen resultaat natuurlijk. Het vies zat er al te lang op. Het heeft een nachtje staan weken. Het is in de extra warme vaatwasser geweest. Niets hielp.
En dus ging ik het vies met een moordwapen te lijf. Een aardappelschilmesje.



Na een half uur had ik bijna rsi. En een bijna schone plaat. Nog eens schuurmiddel en schuurspons. Ja, ik durf hem nu weer in de oven te zetten. En ik durf weer brood uit de vriezer te halen. En ik beloof beterschap.