woensdag 17 maart 2010

Het valt eigenlijk best mee


Als je gewoon thuis eet, valt het glutenvrij zijn best mee. Het is even extra op de labels kijken. Wie verwacht nou gluten in chips? Maar goed, ze zitten dus in de Croky chips die mijn zus had. En dat is het dus. Bij anderen is het lastig. En in restaurants al helemaal.
Afgelopen weekend waren we er even tussenuit. In Wijk aan Zee. En dan zie je wat er gebeurt. Koekje bij de koffie. Meteen opzij gelegd. Maar ze blijven je toch aankijken, die koekjes...
Als snel vonden we restaurant Sonnevanck, met een menukaart waarop aangegeven stond welk gerecht glutenvrij was of glutenvrij te maken was. Daar hebben we heerlijk gegeten. Maarrrrr.... later beseften we ons in een volgend restaurant dat dat helemaal niet zo werkt.
Want de laatste dag gingen we lunchen in een strandpaviljoen (Sea you) dat zich had gespecialiseerd in Glutenvrij. Er lag zelfs het blad van de glutenvereniging op de leestafel. En zij gebruiken dus speciale pannen. Nee, het zijn gewone pannen. Maar aparte pannen voor het koken met gluten en het koken zonder. En ze hadden ook een aparte frituurpan. En toen realiseerde ik me... dat patat helemaal niet glutenvrij is!!! Want als er ook kroketten worden gemaakt in hetzelfde fituurvet, dan zitten de gluten dus overal!
Het hangt er misschien wel vanaf hoe erg je last hebt van gluten. Hoe erg je erop moet letten. Of 1 gluut al teveel is. En dat is raar. Want ik dacht dat die labels genoeg zouden zijn.
Gister las ik dat de ingrediƫnten voor Bio+ zilvervliesrijst (Plusmarkt) gewoon rijst, rijst en rijst zijn, maar er staat wel op: bevat gluten. Dus. Gluten in rijst en chips en patat. Ze zijn overal!
Glutenvrij en suikervrij en sojavrij en biologisch hebben we nog niet gevonden. Is misschien teveel gevraagd. De wafeltjes hebben we gewoon uit ons ijsje gehaald. We hebben genoten van alle veeltezoets. En we zijn blij dat we weer thuis zijn. Hier hebben we geen koekjes die hun levensvervulling niet halen....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten